محمد دانشور کجاست؟| درباره افت یک ستاره
محمد دانشور چگونه از قهرمانی آسیا و حضور دائم در تیم ملی به یک دوچرخه‌سوار معمولی تبدیل شد؟
مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ گزارشگر تلویزیونی سکوت می‌کند. مدام اتفاق رخ‌داده را با اطرافیان بررسی می‌کند و بعد از چند دقیقه با تردید و تعجب می‌گوید: دانشور قهرمان شد. ستاره ناشناس مشهدی که کسی حتی فکرش را نمی‌کرد به اینچئون برسد، در رقابت‌های آسیایی مدال طلا را به دست آورد؛ غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین مدالی که کاروان ایران در بازی‌های آسیایی اینچئون۲۰۱۴ کسب کرد. این سرآغازی بود بر ظهور ستاره‌ای از دل پیست که در ماده کایرین توانست در حضور رکاب‌زنانی از ژاپن، چین و مالزی به نشان خوش‌رنگ طلا برسد؛ تنها‌طلای دوچرخه‌سواری ایران در بازی‌های آسیایی!
محمد دانشور، رکاب‌زن بیست‌ویک‌ساله آن‌موقع دوچرخه‌سواری مشهد، توانست خیلی زودتر از حد تصور در پیراهن ملی بدرخشد؛ درخششی که هر‌چه به کام او و ورزش‌دوستان نشست، همان‌قدر هم ترسناک بود، ترس از آینده‌ای پُرمخاطره برای این رکاب‌زن جوان. محمد دانشور بعد از این کامیابی بزرگ دیگر هیچ گاه نتوانست طلای بزرگش را تکرار کند و رفته‌رفته به یک ورزشکار معمولی بدل شد. چرا و چگونه رکاب‌زن نابغه مشهدی از قامت یک ستاره به لباس یک دوچرخه‌سوار معمولی نزول کرد؟
خوش‌رنگ‌تر از یک ظهور
محمد دانشور پیش از رسیدن به طلای رقابت‌های آسیایی، ۲ نشان نقره و یک برنز کاپ آسیایی و قهرمانی جوانان آسیا را به دست آورده بود. این، همه آن چیزی بود که رکاب‌زن بیست‌ویک‌ساله با خود به اینچئون برده بود و کسی انتظارش را نداشت ورزشکاری با این کارنامه به‌یک‌باره خوش‌رنگ‌ترین نشان دوران حرفه‌ای‌اش را بگیرد؛ طلای بازی‌های آسیایی! دانشور بعد از این طلا گفته بود: خودم هم پیش‌بینی چنین‌مدالی را نمی‌کردم و هنوز هم باورم نمیشود.
نابغه دوچرخه‌سواری مشهد پیش از اینچئون فقط ۴ماه در اردو‌های تیم ملی بزرگ‌سالان حاضر شده بود و مسئولان فدراسیون هم به‌هیچ‌وجه روی درخشش و مدال طلای او حساب نکرده بودند. با‌این‌همه این آخرین نشان طلای بزرگ دانشور بود!
دانشور؛ قربانی جوانی؟!
مهدی روزبهان، رئیس هیئت دوچرخه‌سواری خراسان رضوی، که خودش از رکاب‌زنان قدیمی بوده و خاک پیست را خورده است، می‌گوید: وقتی یک بازیکن در این سن کم به چنین‌افتخار بزرگی می‌رسد، مسئله حفظ او خیلی مهم می‌شود. او میافزاید: قهرمانی در مسابقات آسیا حکم می‌کند که شما بعد از آن اردو‌های بهتری را پشت‌سر بگذ‌اری و در مسابقات بزرگ‌تری شرکت کرده و خود را آماده کنی؛ اما متأسفانه این اتفاق‌ها برای دانشور رقم نخورد.
روزبهان مسائل مختلفی را در اُفت چشمگیر دانشور بعد از اینچئون دخیل می‌داند، اما معتقد است کسب آن نشان طلای ارزشمند خود عاملی شد تا دانشور نتواند مسیرش را به‌درستی طی کند.
کوتاهی فدراسیون در حفظ نابغه
«معتقدم در مسئله دانشور فدراسیون هم مقصر بود.» این را مهدی روزبهان می‌گوید و خاطرنشان می‌کند: هیئت استان وظیفه دارد استعداد را شناسایی کند و در اختیار تیم‌های ملی بگذارد. بعد از آن، این وظیفه فدراسیون است که از این استعدادها مراقبت کند و برای رسیدن به بلوغ، زیر پر‌و‌بال آن‌ها را بگیرد. متأسفانه فدراسیون در ماجرای دانشور کوتاهی کرد و بعد از طلای اینچئون تورنمنت‌ها و برنامه خوبی برای او تدارک ندید. وی یادآور شد: باید همان‌طور که در دوومیدانی برای حسن تفتیان، مربی خوب و اردو‌های خارجی خوب در نظر گرفتند، فدراسیون دوچرخه‌سواری هم زمینه رشد بیشتر را برای دانشور فراهم می‌کرد.
اختلاف‌ها و حاشیه‌های دامن‌گیر ستاره
با همه این احوال، خود محمد دانشور هم در تبدیل‌شدن به یک ورزشکار معمولی بی‌تقصیر نبود. اختلافات او و محمود پراش، سرمربی تیم ملی، در سال‌های اخیر آن‌قدر زیاد بود که حتی یک‌بار سبب شد دانشور به اردوی تیم ملی نرود و از دستورات کادر فنی سر باز بزند؛ مسئله‌ای که به خط‌خوردنش از تیم ملی انجامید. دانشور بار‌ها با مصاحبه‌های مختلف برای خودش دردسر درست کرد و از طرفی محمود پراش هم که گویا از او چندان خوشش نمی‌آمد، خیلی راحت از کنار نام این ستاره گذشت.
در انتظار بازگشت ستاره به روز‌های خوب
محمد دانشور، حالا بار دیگر عزمش را جزم کرده است تا به روز‌های خوبش بازگردد. مرد طلایی دوچرخه‌سواری ایران در رقابت‌های آسیایی بعد از مدت‌ها دوری از فرم ایدئال حالا به ادعای دوستانش روحش را پالایش داده و دوباره از صفر شروع کرده است. او در جایزه بزرگ موج‌های آبی مشهد شرکت کرده و در انواع‌و‌اقسام مواد، طلایی شده است؛ کاری که دست‌کم در عرصه داخلی برای او ساده است. او در مسابقات قهرمانی کشور هم قهرمان شد و رکورد خوبی از خود برجای گذاشت؛ رکوردی که به اذعان رئیس هیئت دوچرخه‌سواری استان، همین حالا او را جزو ۸ نفر برتر آسیا می‌کند.
گفته می‌شود دانشور دوباره کار‌کردن با مربی سابقش را پذیرفته و چند‌ماهی است که زیر‌نظر همان مربی که با او توانست قهرمان آسیا شود، کار می‌کند. دانشور می‌خواهد دوباره راهی را برود که او را به قهرمانی آسیا در بیست‌ویک‌سالگی رساند. مرد بیست‌وهشت‌ساله دوچرخه‌سواری خراسان هنوز فرصت سنی بابت حضور در یک تورنمنت آسیایی دیگر و کسب نشان خوش‌رنگ طلا را از دست نداده است. او این‌روز‌ها سخت در حال کار‌کردن است تا بار دیگر بر بام آسیا بایستد و این گمانه را که طلای اینچئونش یک اتفاق بوده است از بین ببرد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
